(ប៉េកាំង)៖ ថ្ងៃទី២៨ ខែមេសា លោក ចូ បៃដិន ប្រធានាធិបតីអាមេរិកបានថ្លែងសុន្ទរកថាក្នុងសភាអាមេរិក ដោយបានបង្ហាញអាកប្បកិរិយាដ៏រឹងចចេសជាច្រើនចំពោះ ប្រទេសចិន ក្នុងនោះបូករួមទាំងការមួលបង្កាច់ប្រទេសចិនអនុវត្តអ្វីដែលហៅថា «គោលនយោបាយពាណិជ្ជកម្មអយុត្តិធម៌» ហើយបានអះអាងថា «សហរដ្ឋអាមេរិកនឹង បង្កើនវត្តមានយោធាដ៏ខ្លាំងក្លាក្នុងតំបន់ឥណ្ឌូប៉ាស៊ីហ្វិក» ព្រមទាំង «ប្រកាន់ខ្ជាប់កាតព្វកិច្ចដើម្បីគាំពារសិទ្ធិមនុស្សនិងសេរីភាព» ជាដើម។

មជ្ឈដ្ឋានខាងក្រៅបានមើលឃើញថា គោលនយោបាយរបស់រដ្ឋាភិបាលលោក ចូ បៃដិនបាន និងកំពុងបន្តអនុវត្តគោលដៅយុទ្ធសាស្ត្រទប់ស្តាត់ការអភិវឌ្ឍ របស់ប្រទេសចិនដែលរដ្ឋាភិបាលអាណត្តិមុនបានកំណត់ ព្រមទាំងបានដើរតាមផ្លូវខុសឆ្គងប្រកបដោយភាពលំអៀងទស្សនៈមនោគមវិជ្ជាដែលបានបង្កឡើងដោយ អ្នកនយោបាយអាមេរិក ដូចជា លោក Mike Pompeo ជាដើម។ ព្រមពេលជាមួយគ្នានេះ លោក ចូ បៃដិន ក៏បានកែសម្រួលមធ្យោបាយ និងវិធីសាស្រ្តសម្រាប់ទប់ទល់ នឹងប្រទេសចិន ។ ពោលគឺអូសទាញសម្ព័ន្ធមិត្តដោយយក «ពហុភាគីនិយម» ធ្វើជាលេសដើម្បីបង្កើត «រង្វង់ទប់ស្កាត់ការអភិវឌ្ឍន៍របស់ប្រទេសចិន»។

លើវិស័យសេដ្ឋកិច្ច គ្មានបាតុភូតណាមួយដែលអាចបង្ហាញថារដ្ឋាភិបាលលោក ចូ បៃដិននឹងបន្ធូរបន្ថយជម្លោះពាណិជ្ជកម្មជាមួយប្រទេសចិននោះទេ ហើយនៅតែ ដាក់ទណ្ឌកម្មថ្មីទៅលើសហគ្រាសបច្ចេកវិទ្យាចិន។ លើវិស័យនយោបាយ រដ្ឋាភិបាលលោក ចូ បៃដិន បានបំពានម្តងហើយម្តងទៀតនូវខ្សែបន្ទាត់ក្រហម របស់ប្រទេសចិនលើបញ្ហារសើប ដូចជាបញ្ហាពាក់ព័ន្ធនឹងស៊ីនជាំង ហុងកុងនិងតៃវ៉ាន់ជាដើម។ ដោយឡែក លើវិស័យយោធា អាមេរិកបានឃោសនាបំប៉ោងថា «ប្រទេសចិនជាការគំរាមកំហែងធំបំផុត» ហើយបានពង្រឹងទំនាក់ទំនងជាមួយក្រៅប្រទេស ដូចជាបានពង្រឹង «យន្តការចតុភាគី» ជាដើម ព្រមទាំងអូសទាញសម្ព័ន្ធមិត្ត ធ្វើសមយុទ្ធយាមល្បាតនៅសមុទ្រចិនខាងត្បូងរហូតដល់លើកកម្ពស់កិច្ចកសាងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ និងអភិវឌ្ឍឧស្សាហកម្មថាមពលថ្មីរបស់ខ្លួនដើរតាមស្តង់ដារ របស់ប្រទេសចិនទៀតផង ហើយក៏បានឃោសនាបំប៉ោងយ៉ាងគឃ្លើនពី «គ្រោះថ្នាក់របស់អាមេរិកក្នុងសភាពការណ៍អន់ថយជាងប្រទេសចិន»។

បើមើលសភាពជាទូទៅ រដ្ឋាភិបាលលោក ចូ បៃដិន បាន និងកំពុងចាត់ទុកប្រទេសចិនជា «គូប្រជែងខ្លាំងជាងគេ» បើប្រៀបធៀបនឹងរដ្ឋាភិបាលអាណត្តិមុន វិធានការទប់ទល់នឹងប្រទេសចិនគ្មានបន្ធូរបន្ថយទេ បែរជាមានភាពកាន់តែខ្លាំងក្លា ហើយគោលនយោបាយចំពោះប្រទេសចិនគ្មានការផ្លាស់ប្តូរនោះទេ។ ការវិនិច្ឆ័យ ខុសឆ្គងលើវិស័យយុទ្ធសាស្ត្រ មានគ្រោះថ្នាក់ណាស់ដល់អាមេរិករហូតដល់ពិភពលោកផងដែរ។ បច្ចុប្បន្នពិភពលោកមានភាពវឹកវរ ចិន និងអាមេរិកគួរតែធ្វើ កិច្ចសហប្រតិបត្តិការមិនមែនធ្វើការបដិបក្ខគ្នានោះទេ។

គោលដៅអភិវឌ្ឍរបស់ប្រទេសចិនមិនដែលកន្លងហួសពីអាមេរិកទាល់តែសោះ គឺចង់ក្លាយជាប្រទេសចិនដែលមានភាពកាន់តែល្អប្រសើរនិងធ្វើឱ្យប្រជាជនចិន មានជីវភាពរស់នៅកាន់តែល្អ មិនចង់ធ្វើការប្រកួតប្រជែងឬជំនួសប្រទេសណាមួយទេ។ ភារកិច្ចបន្ទាន់របស់ក្រុងវ៉ាស៊ីនតោនគឺត្រូវទប់ស្កាត់និន្នាការដ៏គ្រោះថ្នាក់ ដែលនឹងឡើងកម្តៅបដិបក្ខគ្នា វិលត្រឡប់ទៅរកផ្លូវដ៏ត្រឹមត្រូវវិញដើម្បីធ្វើកិច្ចសហប្រតិបត្តិការនិងការប្រកួតប្រជែងដ៏វិជ្ជមានជាមួយប្រទេសចិន៕